Czopki CBD – pełny przegląd

Czopki CBD są to pigułki do przyjmowania doodbytniczego lub dopochwowego. Taka droga podawania CBD jest stosowana przy konkretnych schorzeniach i niesie korzyści terapeutyczne dla wielu osób.

Czopki są odpowiednie dla osób cierpiących na choroby przewlekłe. Czy zapewniają zwiększoną biodostępność leku?

Niniejszy artykuł ma na celu zebranie przydatnych informacji na temat czopków. Tak, aby różne grupy użytkowników CBD mogły skorzystać z uzyskania odpowiednich informacji. Za unikanie niewłaściwego użycia jakiegokolwiek leku ponosi odpowiedzialność każdy człowiek. Jest to ważne zarówno dla bezpieczeństwa osobistego jak i społecznego.

Czym są czopki?

Czopki są to pigułki zaprojektowane specjalnie do podawania leków drogą doodbytniczą albo dopochwową. Na ogół mają kształt stożka lub owalu.

Badanie z 2016 roku¹ na temat doodbytniczego podawania leków opisuje czopki jako małe granulki w kształcie torpedy, które topią się po umieszczeniu ich w ciele.

Na przykład:

• Czopki glicerynowe stosowane w leczeniu zaparć,
• Paracetamol lub acetaminofen w leczeniu bólu i gorączki.

W tym miejscu warto wspomnieć, że czopki to nie to samo, co lewatywa. Lewatywa jest powszechnie stosowana jako środek przeczyszczający do łagodzenia zaparć lub oczyszczania jelit przed badaniem / zabiegiem medycznym. Składa się z płynu, który wstrzykuje się do odbytu.

Czopek zaś, to lek w formie stałej, który umieszcza się w odbycie i tam zostaje całkowicie wchłonięty.

Czopki z konopi

Czopki CBD zawierają kannabidiol z dodatkiem oleju nośnego. Lek jest otoczony masłem kakaowym lub żelatyną. Po wprowadzeniu do odbytnicy, topią się one pod wpływem temperatury ciała, a lek zostaje wchłonięty przez organizm.

Drogi podawania doodbytniczego zarówno THC jak i CBD były stosowane od dziesięcioleci, ale obecnie nie są bardzo popularne. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się dlaczego.

Czopki CBD – zastosowania

• Badanie z 2010 roku² mówi, że czopki są przydatne dla pacjentów, którzy nie mogą przyjmować leków doustnie z powodu nudności, wymiotów, zaawansowanej choroby lub deficytu neurologicznego.

• Według dostępnych, niepotwierdzonych badań pacjenci zgłaszają, że czopki CBD nie powodują zatrucia w porównaniu z paleniem konopi bogatych w THC.

• Wyniki badania z 2005 roku³ ujawniają, że komórki nabłonka jelita grubego reagują biochemicznie i funkcjonalnie na kannabinoidy. Ponadto, receptory CB1 w komórkach nabłonka mają znaczenie immunomodulujące, które może wpływać na odporność śluzówkową.

• Osoby cierpiące na przewlekłą chorobę postępującą wymagają wysokiego poziomu THC. Jednak spożywanie doustne może mieć efekt psychotropowy, ponieważ większość zawartości leczniczej zostaje przetworzona w wątrobie. Natomiast podawanie doodbytnicze zapewnia maksymalną absorpcję THC.

Różne rodzaje czopków

Czopki z konopi są dostępne w trzech wariantach: doodbytnicze, dopochwowe i docewkowe (czopki alprostadyl). Każdy z nich jest użyteczny przy leczeniu innych schorzeń.

Poniższa tabela podsumowuje ich zastosowanie w leczeniu niektórych dolegliwości.

Doodbytnicze	Dopochwowe	Docewkowe
Zaparcia	Zakażenia bakteryjne / grzybicze	Problemy z erekcją
Hemoroidy	Ból przy endometriozie	Seksualne problemy funkcjonalne u mężczyzn
Mdłości	Suchość pochwy
Ataki padaczki
Schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa

Kto może korzystać z czopków?

Czopki CBD mogą być stosowane zarówno przez mężczyzn jak i przez kobiety. Na podstawie opinii lekarskich udzielanych przez pracowników służby zdrowia lub ekspertów, leczenie się samemu czopkami może prowadzić do niepożądanych skutków. Aby tego uniknąć, należy zawsze szczerze rozmawiać ze swoim doktorem.

Co mówią badania?

Obszar miednicy (narządy rozrodcze, pęcherz moczowy, esica i odbytnica) mieści sieć nerwów idących do nóg i kręgosłupa. W tkankach okrężnicy mieszczą się receptory CB1 i CB2, za pośrednictwem których mogłoby działać THC.

Dlatego też doodbytnicze podawanie oleju z konopi może aktywować receptory kannabinoidowe, co może być pomocne w leczeniu schorzeń miejscowych, takich jak hemoroidy i stany zapalne.

Omówimy pokrótce kilka badań z lat 1985- 2019, i ich wnioski co do doodbytniczego podawania kannabinoidów.

• Badanie in-vivo z 1985 roku (na modelu zwierzęcym)⁴ stwierdza, że THC nie jest biologicznie dostępny drogą doodbytniczą.

• Podobne wnioski do powyższych znajdują się w badaniu z 1991 roku⁵, które mówi, że gdy podawanie doustne Δ9 THC skutkowało zmienną i niską biodostępnością, zaś podawanie doodbytnicze wykazało brak biodostępności preparatów w formie czopków. Badanie udowodniło, że z pomocą proleku o nazwie THC-hemibursztynian (THC-HS), czopek był o 70-80% lepiej przyswajalny.

• W badaniu pilotażowym z 1996 roku⁶, biodostępność osiągnięta przy podaniu doustnym wyniosła 45%, a przy podaniu doodbytniczym 53%. Przy podaniu doustnym mamy do czynienia z efektem pierwszego przejścia przez układ pokarmowy, a co za tym idzie zmniejszoną absorpcją. Jeżeli chodzi o efektywność, to jej stosunek przy podaniu doustnym względem podania doodbytniczego wyniósł 25-50%.

• Badanie z 1999 roku⁷ mówi, że czopki są skutecznym preparatem do systematycznego dostarczania i utrzymywania stałego stężenia THC w osoczu. Przy podaniu doustnym mamy do czynienia ze zmienną absorpcją i zmiennym efektem pierwszego przejścia THC.

• W przeciwieństwie do powyższych obserwacji, studium przeglądowe z 2019 roku⁸ stwierdza, że podawanie doodbytnicze jest mniej popularną drogą podawania leków w celach terapeutycznych, a ich biodostępność jest bardzo zróżnicowana, w zależności od składu danych czopków.

Postępy w badaniach

Nieustannie prowadzi się badania i następuje rozwój w obszarze podawania leków. Otwiera to nowe możliwości w zakresie innowacji i odkrywania nieznanego potencjału.

Badanie z 2017 roku⁹ podkreśla postępy i nowe podejścia w kwestii doodbytniczego podawania leków przenikających do krążenia systemowego.

Na przykład:

Nowe systemy podawania leków obejmują czopki typu wydrążonego, reagujące na ciepło, mukoadhezyjne czopki ciekłe i systemy nanocząstkowe. Dzięki tym nowym podejściom mamy lepszą kontrolę nad podawaniem leków do działań miejscowych i ogólnoustrojowych.

Wnioski

• Od herbaty do tamponów, konopie są wszędzie. Rynki są zalane produktami z konopi. W tym kontekście, konieczna jest indywidualna odpowiedzialność, aby zrozumieć zalety, niespójności i aspekty bezpieczeństwa doodbytniczego podawania leków.

• Warto zauważyć, że zgodnie z badaniem z 2003 roku¹⁰ farmakokinetyka THC zmienia się w zależności od jego sposobu podawania. Należy się więc zastanowić, dlaczego większość badań dotyczących biodostępności i podawania leków, skupia się jedynie na THC? Wiedza na temat skuteczności innych kannabinoidów przy podaniu doodbytniczym, zwłaszcza w zastosowaniu terapeutycznym, jest ograniczona.

• Ostatnie postępy dotyczące nowych systemów dostarczania leków doodbytniczo wskazują na obiecujący potencjał dostarczania substancji bezpośrednio do krążenia systemowego. Te odkrycia mogą przynieść nowe możliwości terapeutycznego stosowania czopków z konopi.

1. Lowry M (2016) Rectal drug administration in adults: how, when, why. Nursing Times; 112:8, 12-14. [↩]
2. Loyd V. Allen (Professor and Chair) (1997) Suppositories as Drug Delivery Systems, Journal of Pharmaceutical Care in Pain & Symptom Control, 5:2, 17-26, DOI: 10.1300/J088v05n02_03 [↩]
3. Wright K, Rooney N, Feeney M, et al. Differential expression of cannabinoid receptors in the human colon: cannabinoids promote epithelial wound healing. Gastroenterology. 2005;129(2):437-453. doi:10.1016/j.gastro.2005.05.026 [↩]
4. Perlin E, Smith CG, Nichols AI, et al. Disposition and bioavailability of various formulations of tetrahydrocannabinol in the rhesus monkey. J Pharm Sci. 1985;74(2):171-174. doi:10.1002/jps.2600740213 [↩]
5. ElSohly MA, Stanford DF, Harland EC, et al. Rectal bioavailability of delta-9-tetrahydrocannabinol from the hemisuccinate ester in monkeys. J Pharm Sci. 1991;80(10):942-945. doi:10.1002/jps.2600801008 [↩]
6. Brenneisen R, Egli A, Elsohly MA, Henn V, Spiess Y. The effect of orally and rectally administered delta 9-tetrahydrocannabinol on spasticity: a pilot study with 2 patients. Int J Clin Pharmacol Ther. 1996;34(10):446-452. [↩]
7. Walker L.A., Harland E.C., Best A.M., ElSohly M.A. (1999) Δ9-THC Hemisuccinate in Suppository Form as an Alternative to Oral and Smoked THC. In: Nahas G.G., Sutin K.M., Harvey D., Agurell S., Pace N., Cancro R. (eds) Marihuana and Medicine. Humana Press, Totowa, NJ. https://doi.org/10.1007/978-1-59259-710-9_13 [↩]
8. Gonçalves J, Rosado T, Soares S, et al. Cannabis and Its Secondary Metabolites: Their Use as Therapeutic Drugs, Toxicological Aspects, and Analytical Determination. Medicines (Basel). 2019;6(1):31. Published 2019 Feb 23.doi:10.3390/medicines6010031 [↩]
9. Trusha J. Purohit, Sara M. Hanning & Zimei Wu (2018) Advances in rectal drug delivery systems, Pharmaceutical Development and Technology, 23:10, 942-952, DOI: 10.1080/10837450.2018.1484766 [↩]
10. Grotenhermen F. Pharmacokinetics and pharmacodynamics of cannabinoids. Clin Pharmacokinet. 2003;42(4):327-360. doi:10.2165/00003088-200342040-00003 [↩]